“අපිට සමාජයට බයේ ජීවත් වෙන්න අමාරු යි. අපි කරන්න ඕන හැමෝ ම හැම වෙලේම බලාපොරොත්තු වෙන දේ නෙවෙයි. අපි ඒ වෙලාවට කරන්න ඕනි දේ… එහෙම හිතලා වැඩ කරනවා නම්, සමහර විට අපිට වරදින්න පුලුවන් තමයි. ඒත් ඒ සමාජය ඉදිරියේ දී විතරයි … ලෝකය ඉස්සරහ විතර යි. අපේ හෘද සාක්ෂිය ඉස්සරහ අපි වැරදි නෑ…
අපිට අන්තිමට වටින්නේ අපේ හදවත කියන දේ විතරයි විනෝද්… සමාජය, ලෝකය වෙනස් වෙනවා… හදවත් වෙනස් වෙන්නේ නෑ… අපි හරි බව අපි දන්නවා නම් ඒ ඇති ඇත්තටම …. ලෝකය ම පස්සේ කාලෙක ඒ ගැන දැන ගනියි; අපි ව තේරුම් ගනියි… ලෝකය ඒ වෙනුවෙන් කොච්චර් පරක්කු වුණත්, අපිට දුක් වෙන්න දෙයක් නෑ….. ඒක අපේ පරක්කුවක් නො වෙන නිසා…. ලෝකය, සමාජය දුක් වෙයි; අපිව තේරුම් ගන්න මේ තරම් කල් ගියා නේ ද කියලා…”
