හදවත සිය වරක් බිඳී ගොස් තිබියදී පවා තව වරක් ආදරය විශ්වාස කිරීමට තරම් නිර්භීත වන සියලු මිනිසුන්ට…
දෛවය දහස් වරක් අකාරුණික වී තිබියදී පවා නොකඩවා අනෙකා කෙරෙහි කාරුණිකව පවතින, විශාල හදවත් හිමි සියලු මිනිසුන්ට…
ගොඩක් අය කියනවා ” තමන්ට ඉන්නෙ තමන් විතරයි, ඔයාව බේරගන්න කවුරුවත් එන්නෙ නෑ ” වගේ කතා.
ඒත්… මට නම් ඒක ඇත්තක් නෙවෙයි. මගෙ ජීවිතේ නම් ගොඩක් දෙනෙක් මාව බේරගෙන තියෙනවා. සමහරවිට ඔවුන් එහෙම කරපු බවක් ඔවුන් දන්නෙවත් නෑ.
නන්නාඳුනන්නෙක්ගෙ සිනහවක් නිසා, පාරෙ ඉන්න වීදි බව්වෙක් තෙත හොම්බකින් දැම්ම තට්ටුවක් නිසා, කවුරු හරි ලිව්ව සටහනක කොටසක් නිසා මම බේරුණ අවස්ථා තියෙනවා.
මම අහපු ගීතයක තිබුණ වචන නිසා, මම ගැන අවධානෙන් හිටිය යාළුවෙක් නිසා මම බේරුණ අවස්ථා තියෙනවා.
අපි නොදන්නවා වුණත් හැම දවසකම අපි හැමෝම, අපි එකිනෙකාව අන්ධකාරයෙන් බේර ගනිමින් තමයි ඉන්නෙ. ඒක වෙන්නෙ පිටට නොපෙනෙන තරම් ඉතා කුඩා ආකාර වලින්.
